Kennel Chaykyba & Hondentrimsalon Mon Ami




Daag Lieve Chaya, Op 29-11-2001 werd je geboren Op 19-12-2009 hebben we je verloren. Onze eerste Wheaten dat was jij Wat waren we ontzettend blij Toen we kregen te horen Dat jij ons zou toebehoren. Als pup een bolletje wol, met zwarte snoet en donkere oren, En dan die ogen, we waren meteen verloren. Je was een deksel, maar een echte hartendief. We genoten van je, intensief. Tijdens de wandeling, op vakantie, in het bos of op het strand Maar vooral thuis spelend of slapend in je mand Op je rug met je pootjes omhoog, heel charmant. We hadden zoveel plezier Voor ons was en blijf je een bijzonder dier. Op shows bleek je ook een ware kampioen Daar hoefde je niet veel voor te doen. Je was ook zo mooi, een klasse apart Ook daarmee stal jij ons hart. Maar helaas de ziekte van Lyme werd bij je geconstateerd En wij wisten dit loopt verkeerd. De ziekte brak je lichaam af, steeds een beetje meer Maar je kwam er weer bovenop, keer op keer. De band tussen ons was zo hecht, Samen leverden wij een heel gevecht. Tot de laatste dagen, je liep steeds meer verdwaasd rond Tot je niet meer wist waar je eten of je mandje stond. We konden niets meer voor je doen Alleen een waardig afscheid, een knuffel en een dikke zoen. Dag lieve Chaya-beer, bedankt voor wat je ons hebt gegeven. Je blijft altijd in ons voortleven! Je baasje en je vrouwtje




Daag lieve Jordi, Op 29-5-1996 werd jij geboren Op 26-10-2011 hebben wij je verloren. Klein wit bolletje, met je dopjes o'zo zwart oortjes al vroeg omhoog, jij stal direct ons hart. Wat hebben we genoten van jou, Wandelend, in de fietsmand, thuis spelend met je voetbal of met je enorme flostouw. Ook op vakantie mocht je altijd mee, je was ook dan heel lief en tevree. Je had al snel een plekje in de auto tussen ons in met je neus aan de ventilator had je het prima naar je zin. Je was in je sas hoog in de bergen van Italië of Zwitserland als een echte highlander liep je daar dan ook heel parmant! Een echte highlander Zo zijn er ruim 15 jaar verstreken en dan komt de ouderdom toch met gebreken. Je wilde niet meer eten, lopen of staan zodat we besloten dat we je moesten laten gaan. Je was onze eerste hond, we zullen altijd aan je blijven denken Aan het plezier en vriendschap die je ons deed schenken. Porretje, bedankt voor al die tijd dat je bij ons hebt mogen zijn. Maar 't onlangs genomen afscheid doet ons veel verdriet en heel veel pijn! Dikke kus en knuffel, Je baasje en je vrouwtje